Mijn naam is Guido Derksen, bijna 51 jaar. Zelf ben ik opgegroeid in een huis waar veel Duitstalige muziek werd gedraaid. Hoe gekker, hoe beter was het dus eigenlijk bij mij thuis. De schlagers vlogen je om de oren bij de familie Derksen.
Sinds die tijd ben ik niet veel met muziek bezig geweest, maar daar was plots een uitzondering. Een soort van American dream, maar dan op Nederlandse bodem. Het ontstaan van de levenspop, zoals geïntroduceerd door Andrè Hazes. Dat was een ervaring om nooit te vergeten. Eindelijk een artiest die zich met het volk bleef identificeren, een simpel mens, dat lekker simpel bleef. Tuurlijk met haken en ogen, maar een gewone doorsnee man.
Een van mijn favoriete platen is dan ook het vroegere werk. Denk hierbij aan het album; Gewoon Andrè uit 1981. De emotie en het rijmwerk brengen een bepaalde stemming en sfeer tot stand. Het is dan ook geen geheim dat Hazes met een rijmwoordenboek zijn teksten schreef, maar hij verbloemde zijn boodschap zo, dat het voor iedereen te snappen viel.
Zelf kon ik de humor van zijn keuzes wel inzien. Zo kreeg hij destijds de keuze voor een luxe jachtschip, of de mogelijkheid om een album op te nemen in een vreemde taal. Hierin had ik niet verwacht dat hij een Spaans album zou proberen op te nemen, vandaar dat mijn spotlight even op de single staat met ‘’Bueno Sera’’ van Andrè Hazes.